anonymous #opCyprus

Κατά διαόλου...

Τα κάναμε θάλασσα ως κράτος και πάμε...


Δείτε κάποιους που ρήκαν τρόπο ίσως να γλυτώσουν...

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΙΚΙΝΓΚΣ

Μουχτάρης

Ευχαριστώ όσους έκαναν τον κόπο να έρτουν στες κάλπες να μου δωκουν τον ψήφο τους. Για μένα μέτρα πολλά. Τώρα εν να μπορέσω να κάνω τζεινα που υποσχέθηκα ότι ΘΑ κάμω. Πάντα με την δική σας υποστήριξη τζαι τα δικά σας λεφτά εν να μπορώ να κάμνω ότι ακριβώς θέλω ΕΓΩ.
Σας ευχαριστώ ιδιαιτέρως και συγνώμη που δεν θα μπορέσω να ξαασχοληθω μαζί σας τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Τα λόγια περισσεύουν για ότι συνέβηκε, μπορεί οι παλιοί εμπόροι  να μην έφυγαν αλλά ήρθαν άλλοι πιο επικίνδυνοι...

black out / Συσκότηση

     

      Add it to your site:

      <a href="http://blackout4hungary.net/" title="we support the blackout 4 hungary.net campaign for a free internet"><img src="http://blackout4hungary.net/en/blackout-052x003.gif" alt="we support the blackout 4 hungary.net campaign for a free internet" /></a><br/>
   

facebook

Ακτιβισμός στα social media

   Σ’ ένα πρόσφατο άρθρο του στο περιοδικό New Yorker, ο συγγραφέας Malcolm Gladwell, έκανε δριμεία κριτική στους ευαγγελιστές των social media.

Ουσιαστικά, ο συγγραφέας είπε ότι ο ακτιβισμός στα social media είναι αναποτελεσματικός. Μ’ άλλα λόγια, κατά τον Gladwell, αυτό που γίνεται στα social media δεν είναι καν ακτιβισμός, αλλά μια μορφή συμμετοχής των χρηστών σε κάποιες δημόσιες εκδηλώσεις στήριξης και διαμαρτυρίας διάφορων τάσεων. Η επιχειρηματολογία του βασίζεται στη διάκριση των όρων ακτιβισμός και social media.

Απ’ τη μια ο ακτιβισμός είναι μια υψηλού ρίσκου δράση, απαιτεί ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των συμμετεχόντων, μια ιεραρχική δομή οργάνωσης και πραγματικές θυσίες απ’ την πλευρά των πολιτών, ενώ απ’ την άλλη τα social media αφορούν σε χαμηλού ρίσκου δραστηριοποίηση, δημιουργούν χαλαρούς δεσμούς μεταξύ των χρηστών, βασίζονται σε δίκτυα κι όχι ιεραρχίες, ενώ δεν αξιώνουν πραγματικές θυσίες, μερικά κλικ μπορούν να είναι αρκετά. Ως διάκριση όρων, το σχήμα του Gladwell γενικά με βρίσκει σύμφωνο.

Τόσο ο ακτιβισμός όσο και τα social media έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά που περιγράφει. Το λάθος όμως που κάνει ο αρθρογράφος είναι ότι θεωρεί αυτές τις δομικές διαφορές αξεπέραστες, ότι ουσιαστικά ακτιβισμός μέσω των social media δεν θα μπορέσει ποτέ να υπάρξει. Νομίζω ότι η πραγματικότητα ολοένα και πιο συχνά θα τον διαψεύδει. Τα social media είναι σχετικά νέα υπόθεση: ακόμα πειραματιζόμαστε, ακόμα δοκιμάζουμε. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν θετικά δείγματα ευαισθητοποίησης και κινητοποίησης πολιτών. Στην υπόθεση των παράνομων διαφημιστικών πινακίδων, που με αφορά και προσωπικά, μπορεί να μη ξεχύθηκαν χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους, αλλά δημιουργήθηκε μια δυναμική μέσω των social media, που επί δέκα χρόνια ήταν αδιανόητη μόνο με την αποσπασματική κάλυψη των παραδοσιακών Μέσων.

Φυσικά, τα social media δεν είναι πανάκεια. Ο ακτιβισμός απαιτεί όντως δέσμευση, ισχυρούς δεσμούς, δομές που ευνοούν την λήψη αποφάσεων, τη στρατηγική, κι έχει μεγάλο ρίσκο ενώ τα social media, όπως βλέπουμε στο facebook ευνοούν τα ανέξοδα κλικ, μια πρακτική εξαιρετικά αλλοτριωτική, που θέλει τους χρήστες να συμμετέχουν σε δεκάδες κι εκατοντάδες διαμαρτυρίες χωρίς ουσιαστικά να φέρνουν οποιοδήποτε αποτέλεσμα ή να συνδέονται με κάποιο ουσιαστικό τρόπο μεταξύ τους. Αλλά βέβαια, είμαστε ακόμα στην αρχή. Ο Gladwell τιτλοφορεί το άρθρο του Small Change (Μικρή Αλλαγή) με υπότιτλο The revolution will not be tweeted (Η επανάσταση δε θα γίνει τουήτ). Όμως πολλές μικρές αλλαγές μπορούν να οδηγήσουν σε μια μεγαλύτερη, και η όποια επανάσταση μπορεί να κρυφτεί σε χιλιάδες τουήτς… Τα παραδείγματα αλλάζουν. Μπορεί να μην ευνοείται μια μεγάλη δομική αλλαγή μέσω των social media, αλλά μπορούν να επιταχυνθούν εξελίξεις, να δημιουργηθούν δυναμικές, να πιεστούν αρμόδιοι, να κινητοποιηθούν πολίτες και να αυτο-οργανωθούν.

Για το τελευταίο, αυτό που λέει ο Gladwell είναι ενδιαφέρον. Τα δίκτυα δεν είναι αποτελεσματικά, λέει, γιατί δημιουργούν χαοτικές συνθήκες, οι οποίες αποτρέπουν την κεντρική λήψη αποφάσεων και την εκπόνηση στρατηγικών, ενώ όλες οι αποτελεσματικές οργανώσεις στηρίζονται σε ιεραρχίες. Τα social media είναι μ’ άλλα λόγια «σκορποχώρι», ενώ ο ακτιβισμός απαιτεί δομή στρατού. Και πάλι ο Gladwell αποκλείει το ενδεχόμενο αυτές οι δύο αντικρουόμενες δομές να συνεργάζονται στη βάση συγκεκριμένης ατζέντας, διατηρώντας την αυτονομία τους στη γενική εικόνα. Συχνά, τα social media κάνουν τη δουλειά του ενορχηστρωτή και του «στρατολόγου», συνιστούν δηλαδή ένα στάδιο ή ένα μέρος ενός ακτιβισμού.

Καταληκτικά: ενώ ο Gladwell αριστεύει στην ανάλυση, αδυνατεί ή δε θέλει να εμπνεύσει ή να εμπνευστεί κάποιου είδους σύνθεση, κάτι που είναι κατά τη γνώμη μου ζητούμενο σήμερα. Ακτιβισμός στα social media μπορεί να υπάρξει, αν υπάρχει συγκεκριμένο αίτημα κι έστω ένας τουλάχιστον χρήστης που το υποστηρίζει. Από εκεί και πέρα, όλα είναι ανοικτά. Είτε θα ακολουθηθεί ο πράγματι αποτελεσματικός δρόμος των παραδοσιακών ακτιβισμών, της δέσμεσυης, της οργάνωσης, του υψηλού ρίσκου κ.λπ. είτε της φούσκας των ανέξοδων κλικ του facebook. Εξαρτάται απ’ τους χρήστες, όχι απ’ το Μέσο. Το Μέσο όσο αποκλείει τον ακτιβισμό τόσο του δίνει και νέες ευκαιρίες. Εμείς είμαστε το Μέσο, που λέει κι ο Νταν Γκίλμορ. Απ’ το δωμάτιό μας, μπορεί να μη γίνει η επανάσταση όπως τη φαντάζεται ο Gladwell, αλλά πολλές μικρές αλλαγές, που θα μεταφερθούν στον πραγματικό χώρο, και θα κάνουν μια μεγαλύτερη. Εκτός κι αν στην πορεία αλλοτριωθούμε. Τότε θα φταίει όμως μόνο το Μέσο; Ή συνολικότερα η κοινωνική μας οργάνωση; Νομίζω ότι απ’ το να συζητάμε διαρκώς θεωρητικά για τα ίδια τα Μέσα, είναι προτιμότερο να δοκιμάζουμε τις αντοχές, τα όρια και τις δυνατότητές τους προς το συμφέρον του κοινού καλού. Και να μιλάμε αφού έχουμε επιτύχει ή αποτύχει σε κάτι. Και γιατί όχι; Να το μοιραζόμαστε με τους άλλους στο twitter!

Του Μανώλη Ανδριωτάκη από το http://andriotakis.wordpress.com/

O George Carlin για τους πολιτικούς

George Carlin about politicians and elections (Greek Subs) from Free Voice Network on Vimeo.

Μια εταιρία με σωστές αποφάσεις

the orion conspiracy - η συνομωσία του ωρίωνα

ένα ευχαριστώ στον takisrock

Προωθούμενο νομοσχέδιο καθιστά τον παγκόσμιο ιστό κτήμα των ΗΠΑ

Ανησυχίες για την τεράστια δύναμη που παραχωρεί στον πρόεδρο των ΗΠΑ προκαλεί το προωθούμενο στη Γερουσία νομοσχέδιο S.3480, με στόχο την «Προστασία του Κυβερνοχώρου ως Εθνικό Κτήμα». Σύμφωνα με το νομοθέτημα, το οποίο πρότεινε ο γερουσιαστής Joe Lieberman, ολόκληρο το διαδίκτυο, ο παγκόσμιος ιστός και οτιδήποτε μέσα σε αυτόν, κατοχυρώνονται ως «εθνική περιουσία» των Ηνωμένων Πολιτειών και επιδιώκει να παραχωρήσει την εξουσία στον πρόεδρο της χώρας, Barack Obama, να αναλάβει τον έλεγχο σε μεγάλα μέρη του, χωρίς επίβλεψη, κατά τη διάρκεια «Εθνικής Έκτακτης Κατάστασης στον Κυβερνοχώρο», κάτι το οποίο θα μπορεί να κηρύξει ανά πάσα στιγμή ο πρόεδρος των ΗΠΑ.

Εύκολα μπορεί κανείς να εντοπίσει το πιο αμφιλεγόμενο σημείο του νομοθετήματος έκτασης 200 σελίδων, το οποίο αποκαλείται επίσης «διακόπτης σβησίματος» (kill switch). Το S.3480 παραχωρεί στον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών την εξουσία να απενεργοποιήσει το διαδίκτυο σε ολόκληρο τον πλανήτη για λόγους εθνικής ασφάλειας. Ο γερουσιαστής Collins, υποστηρικτής του νομοθετήματος, υποστήριξε ότι είναι απαραίτητο προκειμένου να αποτραπεί μια «διαδικτυακή 11η Σεπτεμβρίου».

Το S.3480 αποτελεί εντυπωσιακή απόπειρα παραχώρησης εξαιρετικά μεγάλων εξουσιών στον πρόεδρο των ΗΠΑ, ισχυριζόμενο ότι μεγάλο μέρος της παγκόσμιας οικονομίας αποτελεί συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο των Ηνωμένων Πολιτειών και επιπλέον διεκδικεί το δικαίωμα να εθνικοποιήσει ή να καταστρέψει μέρος του ή και το σύνολο του διαδικτύου, με το «έτσι θέλω».

Η είδηση προκαλεί ανησυχίες στο εσωτερικό των ΗΠΑ και φυσικά, σοκ στο εξωτερικό, στις άλλες χώρες οι οποίες βλέπουν τις ΗΠΑ να επιχειρούν να εξουσιάσουν το διαδίκτυο ως περιουσία τους, να επιχειρούν να αποκτήσουν την εξουσία για να το καταστήσουν άχρηστο ενώ οι ίδιες αποκόπτονται από τον παγκόσμιο κυβερνοχώρο.

Ο ανεξάρτητος (πρώην Δημοκρατικός) γερουσιαστής του Κονέκτικατ Joseph Lieberman που παρουσίασε το S. 3480 στις 16 Ιουνίου, επέμεινε ότι η πραγματικότητα πλέον είναι πως ο παγκόσμιος ιστός αποτελεί «αναγκαιότητα της μοντέρνας ζωής» και αυτό επέβαλλε τη δημιουργία του επίμαχου νομοθετήματος.

Ολόκληρο το κείμενο του νομοσχεδίου βρίσκεται εδώ. 

απο το TV Χωρίς Σύνορα

Πλωτή μονάδα οικολογικής αφαλάτωσης,

Παγκοσμίως πρώτη Πλωτή μονάδα οικολογικής αφαλάτωσης, έργο της Ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου Αιγαίου με τους καθηγητές Ν. Νικητάκο, Θ. Λίλα και N. Βατίστα.

First in the world floating unit of ecological desalination Project Research team of Aegean University professors N. Nikitakis; T. and Lilla N. Vatistas.

 

ΑΙ ΣΤΡΑΤΗΣ - ΠΡΑΣΙΝΟ ΝΗΣΙ

ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΓΙΑΤΡΩΝ ΥΠΟ ΤΗΝ CIA, ΣΕ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ...

Έκθεση της οργάνωσης Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (PHR) αναφέρει ότι αμερικανοί γιατροί, μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, πραγματοποίησαν πειράματα σε κρατούμενους, οι οποίοι φέρονταν να είχαν σχέση με την τρομοκρατία. Η οργάνωση ζητά την άμεση έναρξη έρευνας.
Η έκθεση της οργάνωσης βασίστηκε σε δημόσια έγγραφα και αναφέρει ότι οι γιατροί που εργάζονταν υπό τις διαταγές της CIA δεν αρκούνταν μόνο στην «παρακολούθηση» βίαιων ανακρίσεων που γίνονταν στους «υψηλής σημασίας κρατούμενους», αλλά «έβγαζαν και γενικά συμπεράσματα προκειμένου να βελτιώσουν τις μεθόδους» της ανάκρισης.
Επιπλέον, στόχος τους ήταν να μπορούν «δικαιολογούν νομικά», όπως αναφέρει η έκθεση, αυτές τις πρακτικές στις περιπτώσεις που οι πράκτορες που συμμετείχαν στις ανακρίσεις κατηγορούνταν για βασανισμό.
Σύμφωνα με την οργάνωση Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, τουλάχιστον 14 κρατούμενοι είχαν εξαφανιστεί στις μυστικές φυλακές της CIA μεταξύ του τέλους του 2001 και του Σεπτεμβρίου του 2006, οπότε και επανεμφανίστηκαν στο Γκουαντάναμο.
Μεταξύ αυτών τουλάχιστον δύο υποβλήθηκαν σε προσομοίωση πνιγμού, ενώ όλοι υποβλήθηκαν σε προγράμματα στέρησης ύπνου, αναγκαστικής γύμνιας ή ακόμα και σε έκθεση σε ακραίες θερμοκρασίες, σύμφωνα με τα δημόσια έγγραφα.
Τα έγγραφα, τα οποία χρησιμοποίησε η PHR, αν και λογοκριμένα σε μεγάλο βαθμό, σύμφωνα με την οργάνωση αποκαλύπτουν ότι οι ΗΠΑ είχαν δημιουργήσει μετά την 11η Σεπτεμβρίου μία λίστα «βελτιωμένων τεχνικών ανάκρισης» που αργότερα δικαιολογήθηκε από το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης.
Σύμφωνα με την PHR, οι γιατροί που συμμετείχαν σε αυτό το πρόγραμμα «συνέλεγαν ιατρικές πληροφορίες» για τις συνέπειες των «βελτιωμένων τεχνικών», οι οποίες αργότερα «χρησιμοποιήθηκαν για να επινοηθούν, να αναπτυχθούν και να εφαρμοστούν νέες μέθοδοι προσομοίωσης πνιγμού».

Ο καλός καταναλωτής

Ο δημιουργός του βίντεο Neil Boorman είναι συγγραφέας, δημοσιογράφος και μουσικός παραγωγός. Ζει στο Λονδίνο κι έχει δημιουργήσει την ιστοσελίδα bonfireofthebrands.com στην οποία καταγράφει «τη μάχη να ζει κανείς μέσα σε μια κουλτούρα καταναλωτισμού από την οποία δε φαίνεται να υπάρχει διαφυγή». Ο ίδιος σημειώνει:

Tα γεγονότα είναι τα εξής: Οι αλυσίδες καταστημάτων κυριαρχούν στις κεντρικές λεωφόρους μας. Οι διαφημίσεις κυριαρχούν στα μίντια. Οι φίρμες κυριαρχούν στην κουλτούρα μας - σε τέτοιο βαθμό που η κατοχή των «σωστών» προϊόντων καθορίζει τι θεωρείται «νορμάλ». Για κάποιους ανθρώπους δεν είναι ζήτημα - ψωνίζουν για ευχαρίστηση, αγαπούν τις μεγάλες φίρμες και νοιώθουν άνετα με το να γίνονται και οι ίδιοι αντικείμενα πώλησης καθημερινά. Όχι πια. Θα σας δώσω τρεις λόγους:
1. Η μη-αναγκαία κατανάλωση είναι η ριζική αιτία για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα - το περιβάλλον, η οικονομία και η κουλτούρα της καθημερινότητας επηρρεάζονται από την κατευθυνόμενη παρόρμηση για καταναλωτική ανάπτυξη.
2. Ο καταναλωτισμός δε δουλεύει - στο ότι υποτίθεται θα μας κάνει ευτυχισμένους. Δεν λειτουργεί με προοπτική διάρκειας. Το να αγοράζεις είναι σαν ναρκωτικό - η στιγμιαία έξαψη είναι φανταστική, αλλά δεν είναι ποτέ αρκετή.
3. Αρχίζουμε να χάνουμε την επιλογή. Υπάρχουν εκατομμύρια από εναλλακτικές δυνατότητες κατανάλωσης στα ράφια. Αλλά η εναλλακτική στον καταναλωτισμό δεν είναι μια από αυτές. Στην πραγματικότητα είναι αδύνατον να ζεις δίχως τυποποιημένες φίρμες και να παραμένεις φυσιολογικός.

• http://www.bonfireofthebrands.com

Ο υποτιτλισμός στα ελληνικά έγινε από το χρήστη του youtube falakrosepanastaths.

Ήταν κάποτε ο Μωϋσης...

το βρήκα εδώ...

αυτα γίνονται κάθε μέρα στην Παλαιστίνη...

...τί πειράζει αν γίνονται και λίγο πιο μακριά

τα  πιο φρικιαστικά συμβάντα είναι εδώ (για άτομα άνω των 18 που άντεχει η καρδιά τους) 

το τοίχος του μίσους

οι συνέπειες του Τείχους που χτίζει το Ισραήλ στερώντας από τους Παλαιστίνιους κάθε ελπίδα επιβίωσης. The Wall of Hate that is being build by Israel, stealing palestinian land. Greek subtitles, narration in english

http://www.intifada.gr/cgi-bin/pages/...
http://www.intifada.gr/

Το Facebook έγινε ένας κατεργάρης

  Το Facebook έγινε ένας κατεργάρης, μεθυσμένος από τα όνειρά ιδρυτή του Mark Zuckerberg για παγκόσμια κυριαρχία. Ήρθε η ώρα το υπόλοιπο οικοσύστημα του web να το αναγνωρίσει και να εργαστεί για την αντικατάσταση του με κάτι ανοιχτό.

   Το Facebook συνήθιζε για να είναι ένα μέρος για να μοιραστείτε τις φωτογραφίες και τις σκέψεις με τους φίλους και την οικογένεια και ίσως να παίξετε μερικά ηλίθια παιχνίδια που σας επιτρέπουν να προσποιείσαι ότι είστε μαφία ένας Δον ή homesteader. Έγινε ένας πολύ χρήσιμος τρόπος για να συνδεθείτε με φίλους σας, μακρινούς φίλους και τα μέλη της οικογένειας σας. Ακόμα κι αν δεν θέλουν πραγματικά να διατηρηθεί η επαφή μαζί τους.

   Σύντομα όλοι – συμπεριλαμβανομένου και του θείου σας Γιάννη,  και εκείνος ο τύπος που μισούσατε από την τελευταία σας δουλειά – είχαν ένα προφίλ.

   Και το Facebook συνειδητοποίησε ότι αυτό το δίκτυο του ανήκει.

   Τότε το Facebook αποφάσισε να μετατρέψει την  “σελίδα του προφίλ σας” σε απευθείας σύνδεση με τη ταυτότητά σας – γνωρίζοντας, δικαίως, ότι υπάρχει χρήμα και εξουσία εκεί όπου οι άνθρωποι αυτοπροσδιορίζονται. Αλλά για να γίνει αυτό, οι άνθρωποι στο Facebook έπρεπε να βεβαιώσουν ότι οι πληροφορίες που δίνετε ήταν δημόσιες.

   Έτσι, τον Δεκέμβριο, με τη βοήθεια νεοπροσλαμβανόμενων εμπειρογνωμόνων της ιδιωτικής εταιρίας Beltway, τήρησε τις υποσχέσεις της ιδιωτικής ζωής και πολλές από τις πληροφορίες του προφίλ σας, τις έκανε δημόσιες από προεπιλογή. Αυτό περιλαμβάνει και την πόλη που ζείτε, το όνομά σας, τη φωτογραφία σας, τα ονόματα των φίλων σας και των αιτίων που έχετε υπογράψει να συμμετέχετε.

   Αυτή την άνοιξη του Facebook το πήγε ακόμα ένα βήμα περισσότερο. Όλα τα αντικείμενα που όπως έχετε δηλώσει  ότι σας αρέσουν, πρέπει να είναι δημόσια και να συνδέονται με δημόσιες σελίδες-προφίλ. Εάν δεν θέλετε να συνδέονται και να δημοσιοποιούνται, τότε απλά δε μπορείτε να τα βάλετε εκεί - αν και το Facebook κρέμεται όμορφα επάνω τους στη βάση δεδομένων του, ώστε να αφήσει τις πληροφορίες  στους διαφημιστές που σας στοχεύουν.

   Αυτό περιλαμβάνει τις προτιμήσεις σας στη μουσική, πληροφορίες για την απασχόληση σας, προτιμήσεις διαβάσματος, σχολεία, κλπ. Όλα τα πράγματα που συνθέτουν το προφίλ σας. Όλα  αυτά πρέπει να είναι δημόσια – και συνδέονται με  δημόσιες σελίδες για κάθε ένα από εκείνα τα κομμάτια του info – ή δεν μπορείτε να τα έχετε καθόλου. Αυτό είναι μετά βίας μια επιλογή, και το όλο σύστημα είναι μια πολύπλοκη τρέλα.

   Ταυτόχρονα, η εταιρεία άρχισε να στέλνει στοιχεία του προφίλ σας αμερόληπτα για την Yelp, την Πανδώρα και την Microsoft – έτσι ώστε εάν βρίσκεστε στις ιστοσελίδες τους, ενώ έχει ήδη συνδεθεί στο Facebook, οι τοποθεσίες μπορούν να «προσωποποιήσουν» την εμπειρία σας, όταν εμφανίζονται. Μπορείτε να δοκιμάσετε να αποχωρήσετε μετά το γεγονός, αλλά θα χρειαστεί ένα μεταπτυχιακό στη γραφειοκρατία Facebook για να το σταματήσετε οριστικά....

το υπόλοιπο εδώ 
το αυθεντικό εδώ

Το ήξερες;

shift happens

Φτιάξτε τον κόσμο σας και φωνάξετε με

μέχρι τότε αφήστε με να ζω στον δικό μου.

το βρήκα γραμμένο σε τοίχο κάποιας μπυραρίας στην παλιά Λευκωσία.